Ege denizinde Çanakkale Boğazının her iki yakasında yer alan iki adamızdan birisidir Gökçeada. Yurdumuzun en batı uç noktası olan Avlaka burnunun burada yer aldığı yanında en büyük ada mız olarak bilinir. Gökçeada nın Isparta ve Ispartalılar için ise hatırımda kalan üç ayrı önemi vardır. Birincisi 1970-72 yılları arasında ilk ve son defa olmak üzere 2 yıl DPYS ile 50 civarında ilimizden erkek yatılı öğrenci almış olması. İkinci özelliği ise ilimiz Sütçüler Çandır Köyümüzün bir kısmı 1984 yılında buraya taşınmışlar ve Yenibademli köyünü kurmuşlardır. Üçüncü özelliği de o zamanki okul müdürümüz yine Ispartalı. ''Aynı zamanda Aklım aldın bir hoş oldum Türkiyem ve Atatürk ağlıyordu öğretmenim'' adlı ünlü şiirlerin sahibi çok değerli Özbek İncebayraktar
Tesadüfe bakın: 1976 yılında mezun olup ayrıldıktan tam 18 yıl sonra Gökçeadayı ziyaret etme şansım oldu.
Isparta-Sütçüler Halk Eğitimi Merkezi Müdürlüğü yaptığım yıllardı.Duydum ki hususi bir minübüs ile Gökçeada dan gelin getirmeye gidiyorlardı ve bir rehber aranıyordu.Gönüllü bu işe talip oldum. 5 gün izin alıp yol boyunca rehberlik ettim. Ada'yı, hiç görmediğim yerleri dahil bir güzel gezdik. Herkes çok memnun kaldılar.
İlçeme bağlı Çandır köyünün toprakları Karacaören Barajı suları altında kalmasıyla ve barajda su tutulmaya başlandığı 1984 yılında Çandır köyünden yaklaşık 100 hane Devletimiz kanalıyla Gökçeadaya taşındılar.
Çandır köylüleri Antalya yı istedikleri halde devletimiz Kıbrıs veya Gökçeada da ısrar etmiş ve köylüler tercihlerini Gökçeada dan yana kullanmışlardır.
1984 yılında zamanın valisi sayın Utku Acun un Isparta hükümet meydanındaki veda konuşmasının ardından Çandır köylüleri gözyaşları arasında uzun yoculuğa uğurlandılar.
Adanın yeni misafirleri eski bademli köyü yol sapağında Kaleköye 500 metre mesafede kurulan Yenibademli köyüne yerleştirildiler. Anlattıklarına göre ''Bülbülü altun kafese koymuşlar..ah vatanım demiş..''misali: Köylülerin adaya uyum sağlamaları kolay olmamış. Kilometrelerce uzakta alışık olmadıkları bir yerde ilk bayram,ilk ölüm,ilk doğum,ilk düğün..gibi ilk acı ve sevinçlerle paylaşmış yoğrulmuşlar..Bakmışlar ki olacak gibi değil. Köyün hatırı sayılır yaşlıları ferman vermiş.
''Ahbaplar bundan böyle eski köyümüze mecbur kalmadıkça gidip gelmek yok.Bunu yapmamız şart.Değilse bu gidişle alışamayız haberiniz olsun...'' Gurbette bir başka olur sıla hasreti..Nitekim 10 kadar aile geri dönmüşler. Diğer 80 hane ise ogün bugün ada ile bütünleşmişler.Hayatlarından son derece memnunlar.
Ada yı çok değişmiş ve gelişmiş gördüm. Burada geçirdiğim rüya gibi üç gün benim için unutulmaz çok özel ve güzel oldu. Düğünümüzü de yaptıktan sonra gelinimizle birlikte geri döndük.
Bizim zamanımızda Adadaki azınlıktaki Türk nüfusu artırmak kapsamında Trabzon Çaykara dan taşınanların yerleştiği Şahinkaya köyü vardı sadece.Şimdi ise Isparta Sütçüler Çandır köylülerinin yerleştiği şirin Yenibademli köyü ve Burdur-Bucak Kızıllı köylülerinin yerleştiği Uğurlu köyleride var artık. Bugün kimbilir daha hangi yeni köyler eklenmiştir ve bundan sonrada elbette eklenecektir.
Şairin mısralarında dile getirdiği gibi ''Orda bir köy var uzakta,gitmesekte,kalmasakta,o köy bizim köyümüzdür...'' şiirini duydukça,okudukça Gökçeada daki köylerimiz aklıma gelmektedir..
Yenibademli köylüleri şahsında selam Gökçeada daki tüm köylülerimize..
M. Rıdvan ERTAN
Göller Bölgesi Şairler-Yazarlar Derneği üyesi -ISPARTA
Yaşam
MUSRE
