Sanırım 1977 yılıydı
Okulda o dönemde siyasi çekişmeler yaşanıyordu . Hükümetler değiştikçe güç dengeleride değişiyordu.Neyse biz 3/B sınıfı olarak en alt katta en sağda izole bir sınıfta öğrenimimizi görüyorduk.Sınıfın pencereleri dışarı çıkmaya uygundu.O dönemde zorunlu toplantılar olurdu ve gitmek zorunda kalıyorduk. Biz bu toplantılara gitmek istemeyenleri bir teşekkür karşılığında dışarı salıyorduk . Belli bir zaman sonra bu duyuldu ve bizi sınıfça en üst kata attılar Haliyle deprem dahil , yemeklerdende en geç biz yararlanıyor ve en geç biz gidiyorduk. Koşuşturmalar okulun en önemli sorunuyudu ve her yemek saatinda öğrenciler İspanya'da sokaklarda boğalar çarpmasın diye koşuşturan insanlar misali gibiydiler . Bizde hep en geç kalıyorduk. Bazende istediğimiz yemeği bulamadığımız oluyordu . O anda : sınıfça tek sıra halinde yürüyerek yemeğe gitme fikri doğdu . Bir , iki seferden sonra herkes bizi yemekhaneye girdiğimizde çılgınca alkışlamaya başladılar. Bir de baktık ki diğer sınıflarda bizim yaptığımız gibi yapmaya başladılar . Bizim gibi yapan sınıflar çoğalmaya başlayınca biz yürüme işini bırakıp koşmaya başladık . Bu bizi epey idare etti . Bunu hep gülümseyerek hatırlarım. CEM AKYÜZ 1382
Sevdiklerinize gönderin
Yazdırın