Ana Sayfa

Anasayfanız Yapın!  |   Favorilere Ekleyin!

   
   
  Giriş ve Kayıt Ol
Ana Menü
 Ana Sayfa

 Foto Galeri

 Ziyaretçi Defteri

 Anı Defteri

 Mezunlar

 Haber Başlıkları

 Site Üye Listesi

 Birikim Sandığı

Hatıralar Anasayfa
 
Hatıra adında ara  |   kategori adında ara
[ A |  B |  C |  D |  E |  F |  G |  H |  I |  J |  K |  L |  M |  N |  O |  P |  Q |  R |  S ]
[ Ş |  T |  U |  V |  W |  X |  Y |  Z |  1 |  2 |  3 |  4 |  5 |  6 |  7 |  8 |  9 |  0 ]


[ Hatıra Ekle ] [ Bütün Hatıralar ] [ Kategori Ekle ] [ Kategori Listesi ]


BİR SINAV BİR YANGIN

       Birinci sınıfta dersler zayıf. Okula da tam intibak edememişim. Edebiyattan ilk yazılıyı oluyoruz.Öğretmen Kemal ÖzkanSoruları sordu. Ben soruları yazıp yetiştiremedim. Bir arkadaş ‘’Hocam gazeli yazamadım,tekrarlar mısın?’ deyince. Hoca   ‘ezberleseydin’ dedi. Bana diyecek söz kalmadı. Cevaplar yazdım  ama soruyu yazamamışım. Bekliyorum.  

    Sınıfın kapısı hızla açıldı. Nöbetçi öğrenci girdi.”Hocam eviniz yanıyor “dedi. Hoca hızla kapıdan çıkıp koşmaya başladı.Biz de arkasından koştuk.Ev deki yangın söndürüldü.

    Hocanın iki çocuğu vardı.Eşi İlkokul öğretmeni Meral abla idi.Çocukları evde bırakmışlar.İkisi de okullarında. Çocuklar sobaya odun atmak istemişler. Odun uzun gelince geri çıkarıp odunların içine koymuşlar, ama odun tutuşmuş. Yangın o nedenle çıkmış. Çocuklar o zaman küçük kız 5-6 oğlan 3-4 yaşlarında. Neyse ki çocuklara bir şey olmadı.     

    Öğretmen bir hafta izin aldı. Bir hafta sonra geldi. Aynı soruları sordu. Biz yine zayıf aldık. Fakat şunu itiraf etmeliyim ki; Kemal Özkan gibi ders anlatan bir öğretmen daha tanımadım ben. O, 45 dakikalık dersi bir tiyatro havası içinde anlatır. Bizde zevkle dinlerdik. (Ruhu şad olsun.)  Rukiye Hanım da çok değerli edebiyat öğretmenimizdi. Bize bu iki öğretmen okumayı sevdirmişlerdi. O kadar kitap okuma alışkanlığı kazanmıştık ki; Okulda yemek te pırasa yada kapuska yemekleri çıkardı. O zaman dışarıda lokanta da yerdim. Ama çoğu kez harçlığımla bir kitabı alıp okuyabilmek için o sevmediğim pırasa yada kapuska yemeğini istemeye istemeye yediğimi ve o kitapları da satın alıp okuduğumu hatırlıyorum.       

    Ama öyle bir dönem yaşadık ki; kitap okumanın suç olduğu. EvlerBasılıyor du.Okuduğunuz kitaplara göre suçlu ilan ediliyordunuz.O kapuska pırasa yemek zorunda kalarak aldığımız kitapları ağlaya ağlaya yaktık.Bu gün televizyonda filmini izliyoruz Yılanların Öcü ve bu gibi.     

     Bize okuma zevkini aşılayan Kemal Özkan gibi değerli öğretmenlerimi Minnet ve Rahmetle anıyorum.Devletten maaş alıp ta bizim kitap okumamızı engelleyen suç sayan görevlileri yöneticileri de lanetliyorum                                                   

                                      Mızrak AŞILIOĞLU  (1975)



Eklenme: 28-11-2011
kategori: Okul
Yazan: mizrak
Hit: 1143
[ Geri dön | Yorum Ekle | Bu hatirai arkadaşına gönder Sevdiklerinize gönderin | Yazdırılabilir sayfa Yazdırın ]


Web sitemiz PHP-Nuke (© 2003) kodlarına sahip olup GNU/GPL lisansıdır.